Wonen op een woonboot: ‘We hebben een instant vakantiegevoel’

Nadelen van een woonboot wegen niet op tegen het geluk

Wonen op een woonboot heeft iets romantisch. Je hebt vrij uitzicht en met een beetje geluk liggen je buren letterlijk een paar meter verderop. Maar hoe is het nou écht om op het water, in de stad te wonen? ‘De financiering van een boot is nog wel een dingetje.’

Op een mooie dag fietsten Friso en Mirthe richting het Amsterdamse Oostelijk Havengebieden zagen een woonboot van ruim 80 m2 te koop staan voor € 320.000. Een koopje, want voor een appartement van een soortgelijk oppervlakte betaalde je op dat moment – we schrijven 2014 – al een stuk meer.

‘Oh, dit kan dus óók,’ zeiden ze tegen elkaar. Niet wetende wat hen te wachten stond. Friso en Mirthe hadden nooit eerder op een boot gewoond.

Drie lagen tegels over elkaar gemetseld

‘We zijn zeilers van huis uit, we houden van het water en hadden wel zin in een avontuur,’ vertelt Friso. En een avontuur werd het. Het schip was donker en bruin, en de slaap- en badkamer waren waardeloos. Tegen de muren van de geïmproviseerde badkamer waren drie lagen tegels over elkaar heen gemetseld.

In een paar maanden tijd, net voor de geboorte van hun dochter, maakten ze van de bruine klusboot hun thuis: ruim twee keer zo groot als hun vorige appartement en met uitzicht over de skyline van Amsterdam.

Vocht en spinnen

Maar het wonen op het schip was ook echt wennen. Een schip beweegt en zeker bij een flinke oosterwind klotst het water wild tegen de boot aan en wordt het weleens wiebelig. Friso: ‘Af en toe slaat de rioolpomp aan. Maar verder is het niet heel anders dan wonen in een huis: we hebben gas, water, licht en glasvezelinternet.’

Mirthe: ‘Al speelt vocht bij ons wel een grotere rol. Bij een stenen huis kan vocht wegzakken via de vloer, bij een boot gaat dat niet. Daarom moeten we altijd ventileren. De ventilatie in de badkamer en de afzuigkap moet ook extra lang aan staan, anders krijg je last van schimmel. Om nog maar te zwijgen over de vele spinnen.’

Vrijstaand wonen in de stad

Friso: ‘Daar staat tegenover dat we vrijstaand wonen in de stad. Met een geweldig uitzicht en veel buitenruimte. En dat is zeker in Amsterdam best bijzonder. We kunnen in de woonkamer een feestje voor veertig man geven, onze dochter kan op zondagmorgen om zes uur met haar driewieler door het huis scheuren, niemand die het hoort.’ Mirthe: ‘Tegelijkertijd voelt het alsof we hier in een buurtje wonen. We hebben ontzettend leuke bootburen en borrelen vaak bij elkaar op het dek of aan de kade.’

Hypotheek net even anders

Ook de financiering is voor een woonboot anders . Toen Mirthe en Friso hun eerste boot kochten, waren er twee hypotheekverstrekkers die tegen gunstige voorwaarden een woonboothypotheek konden verstrekken. Die voorwaarden zijn inmiddels niet meer zo gunstig: als koper van een woonboot kun je nu maximaal 90% financieren. Friso: ‘De financiering is wel een dingetje. Niet voor niets staan er nu best veel woonboten te koop. Veel mensen krijgen de financiering niet rond.’

Mirthe: ‘Wonen op het water lijkt goedkoper, maar je moet behoorlijk wat eigen geld inbrengen om de financiering rond te krijgen. En dan is er nog het onderhoud: een boot moet voor de verzekering elke zeven jaar gekeurd worden. Daarvoor zijn we ons huis elke zeven jaar een paar dagen kwijt en moeten we vervolgens een rekening betalen die kan oplopen tot zo’n 10.000 euro.’ Friso: ‘Maar we zijn bijvoorbeeld weer geen kosten kwijt aan een VvE. Kijk, zo’n boot vraagt veel onderhoud, maar dat heb je met een vrijstaand huis net zo.’

De nadelen wegen niet op tegen het geluk,’ stelt Mirthe. ‘Elke keer als ik over de brug fiets en onze boot zie liggen, krijg ik een instant vakantiegevoel. Op warme dagen duik je zo vanaf je boot het water in.’

Een nieuwe boot

Inmiddels wonen Friso, Mirthe en hun kinderen op hun tweede woonboot in Amsterdam en hopen ze volgend jaar te verhuizen naar woonboot nummer drie. Friso: ‘We hebben eerst onze oude bruine boot ingewisseld voor dit grotere exemplaar. In het bestemmingsplan stond namelijk dat je op deze ligplaats een grotere boot mocht hebben. Vergelijk het met een huis: als je 15 vierkante meter mag uitbouwen, dan ben je eigenlijk gek als je het niet doet.’

Deze boot moest hun droomschip worden: 160 m2 groot, met een gietvloer, 5 slaapkamers, een houten keuken met gezellig barretje en een extra logeerverblijf voor gasten. Op het zonnige dek kan er gespeeld en geborreld worden. Toch staat hij nu te koop. Friso: ‘De buren twee plekken verderop wilden hun schip verkopen. Die plek is net iets beter, heeft meer ruimte tussen de buren en een nóg mooier uitzicht. Helaas is het niet toegestaan om onze boot daar naartoe te verplaatsen, dus zat er niets anders op dan hun schip te kopen en opnieuw te beginnen.’

Ideale paleis

Heel erg vinden Friso en Mirthe dat overigens niet. ‘Verbouwen is verslavend,’ zegt Mirthe. ‘We zijn inmiddels woonbootpro’s en weten door de twee eerdere verbouwingen precies wat we willen. Dit keer willen we een duurzamer schip, met twee badkamers. Eentje voor ons en een voor de kinderen. Mensen die vaker hebben verbouwd, begrijpen dat wel. Je bouwt net zolang door totdat je je ideale paleis hebt. En dat moet dit worden.’